امروز شنبه ۰۸ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۱۹:۲۰
کد خبر: ۵۵۱۳
تاریخ انتشار: ۰۵ آذر ۱۴۰۲ - ۰۶:۱۳
برخی از ایستگاه های قطار در جهان وجود دارند که بنا به دلایل خاصی می توان آن ها را به عنوان مراکز مورد توجه گردشگران محسوب کرد. یکی از معروفترین این موارد، ایستگاه قطار شیوانا چاتراپاتی (Chhatrapati Shivaji Terminus) در کشور هندوستان است.

به گزارش کانون ، ایستگاه های قطار عموما به عنوان مراکز حمل و نقل و پایانه های سوار شدن و پیاده شدن از قطار محسوب شده و اگرچه به عنوان بخشی از صنعت حمل و نقل، نقش مهمی در گردشگری ایفا می کنند اما معمولا به عنوان هدف در حوزه گردشگری شناخته نمی شوند. در این میان اما برخی از ایستگاه های قطار در جهان وجود دارند که بنا به دلایل خاصی می توان آن ها را به عنوان مراکز مورد توجه گردشگران محسوب کرد. یکی از معروفترین این موارد، ایستگاه قطار شیوانا چاتراپاتی (Chhatrapati Shivaji Terminus) است که به پایانه ویکتوریا نیز مشهور بوده و در کشور هندوستان قرار دارد. این ایستگاه زیبا با معماری منحصر به فرد و نمای جالب توجه خود، رتبه سوم زیباترین معماری ایستگاه های قطار دنیا و رتبه نخست آسیا را به خود اختصاص داده است. 


این ایستگاه در شهر بمبئی قرار گرفته  و یکی از پر رفت و آمد و شلوغ ترین ایستگاه های قطار هند به حساب می آید. بسیاری از گردشگرانی که به قطب اقتصادی هندوستان سفر می کنند، در کنار بازدید از دیدنی ها و مراکز گردشگری این شهر، برنامه بازدید از ایستگاه قطار شیوانا چاتراپاتی را نیز در میان برنامه های خود گنجانده و به این محل می روند. این ایستگاه از آثار دوران استعمار بریتانیا در هندوستان بوده و به نوعی تلفیق معماری کلاسیک ویکتوریائی و هنر و معماری سنتی هند است. طراحی و ساخت این ایستگاه را فردریک ویلیام استیونز، معمار مشهور انگلیسی در قرن نوزدهم بر عهده گرفته بود که در سال 1888 میلادی آن را به پایان رساند. این ایستگاه در روز جشن سالروز تاجگذاری ملکه ویکتوریا گشایش یافت که در آن زمان به افتخار ملکه؛ این ایستگاه را پایانه ویکتوریا نام نهادند. پس از استقلال هند، در سال 1996، به افتخار بنیانگذار امپراتوری مراتا در غرب هند در سده هفدهم، نام پایانه به پایانه چاتراپاتی شیواجی تغییر داده شد. همانطور که گفته شد بنای این ایستگاه آمیخته شده از دو فرهنگ معماری متفاوت است.  تلفیق این دو معماری که  یکی سبک ویکتوریایی انگلستان و دیگری هنر سنتی معماری هندی است؛ به نوعی  تلفیق هنر غربی و شرقی در کنار محسوب شده و  نمونه ای بسیار زیبا و بی نظیر به وجود آورده که در سال 2004 در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.








گردآوری و ترجمه:  دکتر احسان محمدحسینی

ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
آخرین اخبار
نیازمندیها
مطبوعات و خبرگزاریها