راهپیمایی عظیم اربعین را از الطاف امامحسین(ع) میدانم. این رخداد که چند سالی است در ارتباط با پیوند کشورهای همسایه ایجاد شده، دارد یک تهدیدی را تبدیل به فرصتی بزرگ میکند. ملت ایران نباید فراموش کند که آمریکاییها از طریق ایجاد درگیری بین دولت کشور ایران و عراق توطئههای شومی را در سر میپروراندند، دو کشور تعیینکننده هستند و به لحاظ مختصات استعداد لازم را به لحاظ نیروی انسانی و موقعیت جغرافیایی برای نقشآفرینی محوری در منطقه دارند. به همین خاطر بود که آمریکاییها تلاش کردند این دو کشور تعیینکننده را در مقابل هم قرار بدهند، طبیعتا با روی کارآمدن صدامحسین به این دستاورد نائل شدند اما مقاومت ملت ایران در برابر این پدیده یک گشایشی ایجاد کرد که این گشایش را بیشتر باید درک و فهم کنیم. این گشایش به این گونه است که هرچه از آن میگذرد درست عکس نتیجه دلخواه آمریکا را به نمایش میگذارد. یعنی پیوند دو ملت با هم بیشتر و بیشتر میشود بنابراین با این رویکرد باید ارزش راهپیمایی اربعین را درک کرد. اگر حضور ما در راهپیمایی اربعین با درک این مساله باشد، شرایط آمریکا را در منطقه روز به روز سختتر خواهد ساخت یعنی آمریکایی که سیاستش در ایجاد تنش و چالش در روابط بین ایران و عراق بود و میخواست یک خصومت غیرقابل بازگشت را بین این دو همسایه بنیاد نهد، امروز وضعیت طوری تغییرکرده است که دو کشور در مسیر پیوندی غیرقابل بازگشت قرارگرفتهاند یعنی اگر بتوانیم با ملت عراق یک پیوند عمیق ایجاد کنیم، به لحاظ اعتقادی، اقتصادی و اجتماعی آن وضعیت شکل خواهد گرفت. بنابراین من فکر میکنم رسانهها باید به درک این مساله کمک کنند. یعنی بفهمیم داریم در چه مسیری گام برمیداریم. اگر این را درک کنیم از هر لحظه حضور در راهپیمایی اربعین برای تحکیم روابط خودمان با ملت عراق استفاده خواهیم کرد. این تحکیم نهتنها امکان ایجاد دشمنی را از آمریکاییها میگیرد بلکه بهشدت آمریکاییها را عصبانی میکند از اینکه حضور و تحرکش در عراق تبدیل به عاملی علیه خودش شده است. الان آمریکاییها بهشدت از این قضیه عصبانی هستند و تلاش میکنند دوباره به عراق برگردند تا بتوانند این صحنه را تغییر دهند یعنی آمریکاییها تصور میکنند در عراق بهگونهای عمل کردند که حاصل آن کاملا به نفع ایران تمام شده است بنابراین سیاستمداران کاخ سفید میکوشند به صحنه عراق برگردند و حضور فیزیکیشان در عراق حالت گسترده پیدا کند تا بتوانند مجددا بین ایران و عراق دشمنی ایجاد کنند.
پدیدهای به نام اربعین بهترین فرصت برای تحکیم پیوندهای دو ملت ایران و عراق است و این به نظر من اگر از جانب زائران ایرانی درک شود تا آنها برای نیل به این مقصود تلاش کنند، هدف یادشده دستیافتنی خواهد بود. کافی است زائران ایرانی محبت عراقی را با محبت جواب دهند در این ایام واقعا ملت عراق برای زائران امامحسین (ع) ایثار و فداکاری چشمگیری را صورت میدهند؛ ایثاری با تمام وجود و خالصانه و مخلصانه. بسیاری از شهروندان عراقی که از توان اقتصادی بیبهره هستند، مشکلات اقتصادی آنها را کاملا درگیر خودش کرده است با این وجود خالص و مخلصانه براساس همان بضاعت اندک خودشان زمان راهپیمایی اربعین با تمام انرژی برای خدمت به زائران امامحسین(ع) نقشآفرینی میکنند چون این کار را برای خودشان یک فرصت میدانند که در خدمت زائران باشند. امیدوارم زائران ایرانی هم این مطلب را کاملا درک کنند که در برابر محبت، محبت بیشتر بورزند تا تحکیم این پیوند از عرصههای اعتقادی به عرصههای مختلف اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی نیز تسری پیدا کند، آنگاه خواهد بود که به نظر من دیگر امکان تحرک را برای آمریکاییها و اذنابشان مثل سعودیها برای همیشه از بین خواهد برد. ما یک تهدید را با استعانتجستن از امامحسین (ع) به فرصتی تبدیل خواهیم کرد که برکاتش بسیار گسترده خواهد بود و محدود به عراق و ایران هم نخواهد بود. یعنی پیوند ایران و عراق موهبتهایش قطعا فراتر از این دو کشور خواهد رفت و زایش بسیار زیاد خواهد داشت. منوط به اینکه ما به زائران خودمان این شناخت را منتقل کنیم. دشوار هم نخواهد بود که این شناخت شکل بگیرد که اربعین حسینی چه فرصت استثنایی است. پس سعی کنیم برکات آن را درک کنیم و هر لحظه حضور خودمان را در عراق برای بهرهمندی از این برکات لایزال مغتنم بشماریم.
اینکه چطور شد این شور در ملت ایران به وجود آمد و هر سال نسبت به سال گذشته شوروانگیزه حضور در راهپیمایی اربعین بیشتر شد، من فکر میکنم علتش چیزی جز لطف امامحسین (ع) نیست. فکر نمیکنم ما خیلی در این زمینه کار جدی کرده باشیم.باید درک کنیم چقدر دشمنان اسلام و دشمنان ملتهای مسلمان از این پیوند عصبانی هستند و دلایل این عصبانیت را کاملا برای زائران ایرانی روشن کنیم، خواهیم دید که این برکات شوری که به لطف خون امامحسین (ع) دارد شکل میگیرد چقدر ابعادش گستردهتر خواهد بود. من امسال توفیق خواهم داشت به راهپیمایی اربعین بروم، البته یکسالی من برای اولین بار توفیق پیدا کردم که آن موقع راهپیمایی اربعین در ابتدای راه خود بود که من مشرف شدم اما الان اربعین ابعاد بسیار گستردهای یافته است و پیوندها را بین دو ملت تحکیم میبخشد. اگر بتوانیم ظرفیتی که اربعین در اختیار ما قرار میدهد از این ظرفیت حتی به صورت اندکش هم استفاده کنیم برکاتش خیلی زیاد خواهد بود. اما اینکه چهکار باید کرد تا شعور در این شور بیشتر شود، معتقدم تکتک افراد حاضر در راهپیمایی اربعین باید به همدیگر یادآوری کنند این یک فرصت استثنایی است. یک فرصتی است که لطف پروردگار شامل حال ما کرده است. این برای آمریکاییها سم مهلک است، آمریکاییها سالها کار کردند تا بتوانند بین ملت ایران و عراق دشمنی ایجاد کنند و کینه و عداوت به وجود بیاورند، کینه و عداوتی که پاکنشدنی باشد اما به لطف پروردگار هم عامل آنها از صحنه برداشته شد و هم روال در مسیری قرار گرفت که روزبهروز امکان اینکه آمریکاییها بتوانند دشمنی ایجاد کنند، دائم کمتر و کمتر میشود یعنی کاملا آمریکاییها در این مسیر دستشان بسته میشود و این برای آمریکاییها بسیار رنجآور است و مقدمه یک تحول در منطقه خواهد بود و خواهیم دید که این تحول
چقدر برکت دارد.