فهرستی جدید از ناتوانی های های دولت یازدهم/با تمامی" ما نمی توانیم"های دولت تدبیر آشنا شوید

 

 

اکنون که حدود 39 ماه از دولت یازدهم گذشته است و حدود 7 ماه دیگر انتخابات ریاست جمهوری برگزار می گردد، جا دارد دلایل ناکامی های دولت یازدهم از همه ابعاد بررسی شود. مهمترین علل ناکارآمدی دولت یازدهم در این 39 ماه گذشته به "نتوانستن" بر می گردد.

 

دولت از اول شروع به کار همه چیز را به برجام گره زد و عملاً راهبرد "ما نمی توانیم" را برای سایر حوزه ها در پیش گرفت. در گفتار و در عمل دولتمردان، فراوان به عبارت "ما نمی توانیم" برخورد می کنیم. اجازه می خواهم فهرستی هر چند مختصر و غیر کامل، از بیان و اصرار دولتمردان بر محور "ما نمی توانیم" ارائه نمایم تا روشن گردد که اصولاً راهبردها و تاکتیک ها حول این محور بوده است:

 

1- کارت سوخت: دولت صراحتاً اعلام کرد که "ما نمی توانیم" کارت سوخت را ادامه دهیم و پی گیری جدی نمود تا مصوبه حذف آن را از مجلس گرفت. ولی واقعیت رشد قاچاق سوخت به خارج واقعیتی است که تزلزل ایجاد کرده است. همه کارشناسان معتقدند این ناتوانی دولت موجب خسارات سنگین در افزایش مصرف سوخت خصوصاً بنزین و گازوئیل می گردد که عمده افزایش آن مربوط به قاچاق خواهد بود. همین امر وضع درآمدی دولت را بدتر از گذشته خواهد کرد و به ناکارآمدی دولت در 7 ماه آینده خواهد افزود.

 

2- مسکن: دولت یازدهم از روز شروع گفت "ما نمی توانیم" مسکن مهر را ادامه دهیم. بارها آن را با عباراتی نظیر "مزخرف" ، " بمب" و " تورم زا" نواخت. قولهائی به نام "مسکن اجتماعی" و غیره عملاً اجرائی نشد. در نتیجه مسکن که حدود 30% اقتصاد ایران را تشکیل می دهد در 39 ماه گذشته به کما رفت و رکود حاصل از آن صنایعی چون فولاد و سیمان که ستاره های صنعت ایران هستند را کم فروغ یا بی فروغ کرد. دولت با عمل خود گفت "ما نمی توانیم" برای مسکن کاری کنیم.

 

3-قطع یارانه پر درآمدها: دولت یازدهم چه در زمان انتخابات و چه بعد از روی کار آمدن، همواره شعار داد که بی خودی به پر درآمدها یارانه داده اند و باید قطع شود. وقتی مسأله جدی شد و مجلس دست دولت را برای حذف پر درآمدها باز گذاشت، از آن زمان دولت اعلام کرد: "ما نمی توانیم" یارانه پردرآمدها را حذف کنیم. گرچه به صورت چراغ خاموش یارانه بسیاری از خانواده های متوسط را قطع کردند.

 

4- خلع نجومی ها و محاکمه آنها و باز پس گیری آنچه از بیت المال غارت کردند: بعد از افشای فساد گسترده مدیران در دولت یازدهم بابت دریافت های نجومی مستمر و پاداشهای کلان، دولت به ملت قول داد: هم اسامی نجومی بگیرها را منتشر کند و آنها را خلع و هم مال رفته را به بیت المال برگرداند و هم متخلفان را به محاکم قضائی معرفی کند. ولی دیری نپایید که دولتمردان مختلفی از دولت یازدهم اعلام علنی و رسمی کردند که "ما نمی توانیم" چنین کنیم. بعداً دولت از معدود افراد خلع مدیریت شده نیز با اطلاق "ذخایر انقلاب" عذر خواهی کرد. اگر گزارش دیوان محاسبات در جلسه علنی مجلس نبود، دولت قصد داشت آن را کاملاً ماستمالی کند. اگر چه هنوز هم دولت شعار "ما نمی توانیم" را در این قضیه سر می دهد و پیگیری می کند. با نفوذ دولتیان سقف در آمد ماهانه دویست میلیون ریال در نظر گرفته شد، تا تعداد نجومی ها به حدود 400 نفر برسد، والا هر عقل سالمی می داند که دریافت کنندگان بالای یکصد میلیون ریال در ماه نجومی بگیر هستند. اگر این مبلغ به عنوانه سقف در نظر گرفته شود به جرأت می توان گفت تعداد به بالای 4000 نفر می رسد.

 

5-خروج از رکود: دولت در 39 ماه گذشته عملاً ثابت کرد که "نمی تواند" اقتصاد را از رکود خارج کند. تعطیلی و نیمه تعطیلی بیش از 15 هزار واحد صنعتی و بیکاری آشکار و پنهان بیش از 6 میلیون ایرانی و اشتغال زائی منفی و رشد صنعتی منفی و غیره، علی رغم عدد سازیها و دستکاری در آمارها و تغییر مبانی تهیه آمار، همه و همه ناتوانی دولت را نشان داد. دولت با اعلام "وارد کردن مدیر از خارج" عملاً اعلام کرد: "ما نمی توانیم" چرخ اداره و مدیریت را بچرخانیم. دولت اعلام کرد: "توان" صنعت در حد "تولید آبگوشت بز باشی" است و در نتیجه ناتوانی خود را در بهبود صنعت همراه با ناامیدی تأکید کرد. انسان یاد دولتمردانی نظیر "رزم آرا" می افتد که می گفت: ما لیاقت آفتابه گلی هم نداریم.

 

 

7-بیکاری: وزیری از دولت اعلام کرد که هر دقیقه یک بیکار به سیل بیکاران کشور اضافه می شود و عملاً دستها را بالا برد که در مورد اشتغال "ما نمی توانیم" کاری  بکنیم و "ما نمی توانیم" بیکاری را علاج کنیم. آب پاکی روی دست همه خانواده های گرفتار ریخت.

 

8-عمران و آبادی: وزیر راه و شهرسازی رسماً اعلام کرد "ما نمی توانیم" پروژه های بزرگ را به سرانجام برسانیم و پروژه های عظیمی نظیر آزاد راه شمال را باید به ایتالیائی ها بدهیم و نهایت تلاش را می کند تا قرار داد نهائی شود. یا وزیر نیرو رسماً ساخت نیروگاه را به ترکیه می دهد و با این عمل صراحتاً اعلام کرد "ما نمی توانیم" نیروگاه بسازیم. در حالیکه ایران سالها است جزو کشورهای سازنده نیروگاه بوده است و به آن افتخارها کرده است.

 

9-معیشت: در حوزه معیشت و تأمین آن کار به جائی رسیده است که دولت در صدد واگذاری تهیه غذای قطارها به اتریش است و می گوید "ما نمی توانیم" خودمان انجام دهیم. در حالیکه مؤسسات ایرانی در ایام عاشورا نشان داده اند که قادر به تهیه غذای میلیونها میلیون هستند و یا در مراسم اربعین حداقل 500 میلیون انواع و اقسام غذاها به زوار داده می شود. این تحقیر شمردن توان داخلی در همه ابعاد قابل ذکر مصداق است. مثل توان تولید داخل را در حد "تولید آبگوشت بز باشی" دانستن یا "ضد انقلاب" خواندن کسانی که تصمیم به عدم خرید خودروی بی کیفیت گرفته و یا ........

 

10-نقدینگی: ظرف مدت 39 ماه نقدینگی کشور از حدود 400 هزار میلیارد تومان به بالای 1000 میلیارد تومان رسیده است. یعنی حدود بیش از دو برابر و نیم و اگر این روند در 7 ماه آینده ادامه یابد به چهار برابر هم می رسد. عملاً دولت می گوید در برابر غول نقدینگی "ما نمی توانیم" کاری کنیم و نقدینگی را به امان خودش گذاشته است.

 

11- ادبیات التماس آمیز در دیپلماسی : دولت با رفتار و اقدامهای خود نظیر بد نشستن در مقابل وزیر عرب، تلفن به نخست وزیر انگلیس خبیث، قطع رابطه کشورهائی نظیر سوان (که قبلاً همراه ایران بود) و غیره ثابت کرد  و گفت که "ما نمی توانیم" دیپلماسی فعال و عزت مدارانه ای را ارائه نماییم و کار به ادبیات التماسی کشیده شده است. از همه بدتر اخیراً دولت می گوید "ما نمی توانیم" مقابل این قدرتهای بزرگ بایستیم. در حالیکه امام (ره) می گفت: امریکا هم غلطی نمی تواند بکند.

 

12- بستن نشریات: دولت بارها اعلام کرد که نمی گذارد منتقدین راحت انتقاد کنند. بارها نشریات و سایت های ارزشی را تعطیل کرد یا از آنها شکایت کرد یا حمایت مالی را از آنها برداشت. به این ترتیب صرفاً اعلام کرد "ما نمی توانیم" نشریات و سایت های منتقد را تحمل کنیم.

 

13- بستن دهان منتقد: دولت در 39 ماهه گذشته شاید حدود 39 صفت توهین آمیز و تحقیر کننده و تهدید آور و تحدید زا برای منتقدین به کار گرفته است. اطلاق صفات نظیر ترسو، بزدل، دلواپس، به جهنم، افراطی، تندرو، بی شناسنامه، بی ریشه، و غیره به منتقدان دلسوز از شاهکارهای بدیع دولت یازدهم است. به این ترتیب دولت بارها عملاً اعلام کرد "ما نمی توانیم" با منتقد خود سعه صدر داشته باشیم.

 

 

15-گرد و غبار و محیط زیست: دولت یازدهم سیاسی ترین فرد خود را بر سازمان محیط زیست حاکم کرده است. لذا در همه زمینه ها فعالیت و بحث هست غیر از تلاش در محیط زیست. دولت عملاً و بیاناً اعلام کرده است در رابطه با گرد و غبار "ما نمی توانیم" کاری کنیم و لذا آن را به امان خدا واگذاشته است. در رابطه با آلودگی کلان شهرها می گوید "ما نمی توانیم" و از مردم می خواهد دعا کنند باران بیاید.

 

16- حاشیه سازی: دولت مهارت خاصی در ایجاد حاشیه ها دارد. فرمان دست دولت است، ولی به خاکی می زند و گرد و غبار بلند می کند. عملاً در این 39 ماه گذشته دولت همواره می گوید "ما نمی توانیم" از حاشیه ها بیرون بیاییم.

 

17- ورزش: پس از عدم موفقیت برجسته در المپیک سال جاری، وزیر ورزش می فرمایند: "حد ورزش ما همین است" و آب پاکی روی دست همه می ریزد و خیالها را راحت می کند که: "ما نمی توانیم" حد ورزش را بالا ببریم. بسیاری از کارشناسان معتقدند که دولت به شعار "ما می توانیم" فکر نمی کند و بلکه ایدئولوژی او "ما نمی توانیم" شده است.

 

18- قیمت ها و گرانی : بارها در طول 39 ماه گذشته اتفاق افتاده است که قیمت کالائی بدون توجیه و دلیل قانع کننده بالا رفته و چند برابر شده است و دولتمردان مربوط در مواجهه با آن از "ما نمی توانیم" استفاده کرده اند. ماجرای افزایش قیمت مرغ و رسیدن به کیلوئی ده هزار تومان، داستان افزایش ناگهانی خودرو بدون افزایش کیفیت آن، حادثه بالا رفتن نرخ دلار به بالای 3 هزار تومان، از مصداقهای روشن است که همواره وزیر مربوط گفت : "ما نمی توانیم" قیمت را پائین بیاوریم.

 

19- برجام: اخیراً در ارتباط با برجام نیز صحبت های قبلی مبنی بر " آفتاب تابان"، "عزت آور" و غیره نقض شده است و عملاً دولت می گوید "ما نمی توانیم" با برجام تحریمها را برداریم.

 

می توان این یادداشت را همچنان ادامه داد و از "ما نمی توانیم" های دولت در رابطه با موارد دیگر گفت. مثلاً:

19.و ..........

همچنان می توان گفت و گفت و نوشت و نوشت.