هفته گذشته پشم چی زاده معاون قالیباف با اشاره به برخی انتقادات در خصوص مدیریت شهری تهران کنفرانس خبری داشت؛ به گزارش مسیرآنلاین وی برای اولین بار از تعداد مجوز برجهای تهران (بالای ۱۲ طبقه) رو نمایی کرد.
معاون شهرسازی و معماری شهردار تهران در این مصاحبه اعلام کرده است حدود ۱،۰۰۰ برج در تهران مجوز داده شده است که ۲۳۰ برج آن مربوط به مدیریت شهرداری تهران در دهه ۷۰ (کرباسچی، الویری و ملک مدنی) است.
معاون شهردار تهران با بیان اینکه کل هیاهویی که برای بلندسازی شهر تهران می شود برای ۹۷۹ قطعه ملکی (پارسل) است ، گفت: « از ابتدای بلند مرتبه سازی تا اکنون به ۹۷۹ قطعه از مجموع ۹۲۰ هزار قطعه ملکی تهران مجوز بلندمرتبه سازی داده شده است ۵۷۳ مجوز مربوط به قبل از سال ۸۵ است که از این تعداد ۲۳۰ بلندمرتبه که در دهه ۷۰ احداث شده اند بدون سابقه و طی کردن روند قانونی احداث شده اند و در کمیسیون ماده ۵ هیچ سابقه ای ندارند و ۴۰۶ مورد بلندمرتبه سازی در مدیریت کنونی شهری صادر شده که بیشتر مربوط به ساختمان های ۱۲ طبقه است که تمامی آنها مصوبات قانونی دارند»
سه ابهام در مورد اعداد و ارقام اعلامی وجود دارد:
۱- اگر از ۹۷۹ برج مجوز داده شده، ۲۳۰ برج مربوط به مدیریت دهه ۷۰ (قبل از شهرداری محمود احمدی نژاد) باشد و ۴۰۶ مورد بلندمرتبه سازی در مدیریت کنونی صادر شده باشد، یعنی ۳۴۳ برج در ۲۶ ماه دوران شهرداری احمدی نژاد صدور مجوز شده است!؟ این امر با توجه به اینکه دستور کارها در زمان احمدی نژاد به طور ماهوی با آنچه قالیباف انجام می دهد بعید بنظر می رسد و پشمچی زاده باید آن را شفاف کند
۲- معاون قالیباف صحبتی از انبوه مجوزهای تخریب باغات با بهانه مصوبه "برج-باغ” نکرده است؛ این مجوزها که حداقل در ۵۰۰ باغ در شمال تهران با تعداد طبقات ۹، ۱۰ و ۱۱ صادر شده است، عملا تمام باغات مزبور را نابود کرده است!
۳- با توجه به وجود طرح جامع و تفصیلی در تهران عملاً مصوبات کمیسیون ماده ۵ در تهران که مغایر با طرح جامع و تفصلی باشد، چه در زمان مدیریت قبل و چه در زمان مدیریت فعلی حتی با وجود امضای اعضای دولتی این کمیسیون مصداق بارز "دستکاری قانونی” مدنظر رهبری در سخنرانی اسفندماه ۹۳ است و تمسک آقای پشمچی زاده به مجوز کمیسیون ماده ۵ عملاً وجاهتی ندارد!
اما سوال آخر اینکه مدیریت افسارگسیخته کارگزارانی که نمود بارز شهری آن در دهه هفتاد اتفاق افتاد (و احتمالا با حضور محسن هاشمی در راس هرم شهرداری تهران هم اتفاف می افتاد) بر مبنای کسب درآمد با انواع و اقسام شیوه های ممکن در شهرداری شکل گرفته است و حرجی بر آن مترتب نیست؛ ولی آیا مدیریت نمایش محور همراه با شعارهایی همچون «مدیریت جهادی»، «ولایتمداری» و … با گرفتن فضای تنفس از شهر با مجوز ۱،۰۰۰ برج و برج باغ سازگار است؟
