امروز چهارشنبه ۱۹ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۱۷:۵۰
کد خبر: ۲۳۴۷
تاریخ انتشار: ۲۳ اسفند ۱۳۹۴ - ۲۳:۳۹
گمان ندارم كه غير از طبقه‏ اول از انبياى عظام درباره كسى اين طور وارد شده باشد كه در ظرف 75 روز جبرئيل امين چنين رفت و آمدى داشته باشد. جبرائيل، مسايل واقع در آتيه و آنچه را كه به ذريه ى فاطمه عليهاالسلام مى رسيده است، ذكر مى كرده و حضرت امير هم آنها را مى نوشته است. حضرت امير، همان طورى كه كاتب وحى رسول خدا بوده است- و البته آن وحى به معناى آوردن احكام، با رفتن رسول خدا، تمام شد- كاتب وحى حضرت صديقه در اين 75 روز نيز بوده است.
نخستین ستاره‌ای بودی که در عرش به خورشید نبوت رسیدی؛ ستاره‌ای نیلی به رنگ جراحت آسمان و زخم زمان. ای ام ابیها! ای مهربان‌ترین مادر، حبیبه حق و شفیعه حشر! پدر و مادرم فدای پینه دست‌هایت باد. تو محور آسیای ایثاری و اولین علت خلقت. ای مادر رسالت و همتای ولایت! به روزهایی می اندیشیم که پس از واقعه عظیم غدیر، همراه با حسنین به خانه‌های اهل مدینه می‌رفتی و با بیان وحیانی خویش حجت الهی را بر غافلان، تمام می‌کردی و بدین سان از آغاز، حمایت از ولایت، سرلوحه خصایل آسمانی‌ات بود. غبار‌غم از سیمای زیبای علی می‌زدودی و بر زخم‌های فزون از ستاره پیکرش که نشان از رزم با باطل داشت، مرهم می‌نهادی. فتوحات مولا، رهین مهربانی توست. هنوز خطابه‌های رسایت سراج راه مجاهدان است و بر آفاق تاریخ می تابد. پاره تن رسول یار بودی و یگانه یاور یکتا امیر عاشقان. تلألؤ ذوالفقارعلی، وامدار عزم و عزت تو بود. آنگاه که بر بی بصیرتان و دنیا پرستان غضب می‌کردی، غضبناکی آفریدگار قادر، آشکار می‌شد. رضای تو رضای حق بود و با خرسندی‌ات، تمامت اهل عرش و ساکنان قدس، قرین شعف می شدند.
ارسال نظر
نام:
ایمیل:
* نظر:
آخرین اخبار
نیازمندیها
مطبوعات و خبرگزاریها