معرفی شهرهای دانشگاهی شبه قاره هند - قسمت هشتم بنارس
کد خبر: ۱۵۹۷
تاریخ: ۱۳ آبان ۱۳۹۴ - ۱۳:۱۰
بنارس
بِنارس یا بَنارَس (به هندی: बनारस) , (به اردو: بنارس) یا واراناسی شهری بر کرانه چپ رود گنگدر جنوب شرقی ایالت اوتار پرادشهنداست. این شهر از مراکز دینی عمده هندواناست و در نزد بوداییانو پیروان آیین جیننیز مقدس است.
بنارس از شهرهای مهم تاریخی، فرهنگی و تجاری هند، و از مراکز قدیمی و مهم شیعیانشبه قاره هندبه‌شمار می‌رود.
واژه بنارس، شکل دیگر واژه وارانسی است. برخی این نام را برگرفته از نام دو رودخانه ورونه و آسی می‌دانند، که پایه علمی ندارد. از دیگر نام‌های معروف آن کاشی است که ظاهراً از نام یکی از قبایل آریایی نژاد آن منطقه برگرفته شده است و به اعتقاد عموم مفهوم براق و درخشان دارد. در زمان اورنگ زیبشهر رسماً محمدآباد نامیده شد ولی با انقراض بابریاناین نام به فراموشی سپرده شد.
پیشینه
بنارس در سال ۵۹۰قبه تصرف معزالدین محمد سامدرآمد و بسیاری از بتهایمعابد متعدد آن نابود و شهر ویران شد. بابردر ۹۳۶قآن را گرفت. در دوره اکبرشاه، راجه جی سینگه معابد متعدد و رصدخانهایدر آنجا ساخت. اورنگ زیبمسجدی به جای یکی از معابد قریم هندی آن بنا نهاد. در ۱۷۷۵مبنارس به بریتانیاواگذار گردید و در ۱۹۵۰مجزء اتحادیه هند شد.
از آنجا که بنارس بر سر راه ارتباطی مراکز مهم علمی و ادبی چون آگره، لکهنو، عظیم‌آبادو جونپورقرار داشت، به یکی از محل‌های مهم تجمع شعرا، ادبا و دانشمندان تبدیل شد. شاعران و ادبای فارسیگویبسیاری در زمان اکبرشاه، جهانگیرشاهو شاه جهان، اهل بنارس بودند یا در آنجا زندگی می‌کردند. بنارس امروزه نیز از مراکز آموزش زبان فارسی است. هم اکنون زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه هندوی بنارس تا سطح دکتری تدریس می‌شود و در مدرسه دینی الجامعةالسلفیة این شهر نیز طلاب فارسی می‌آموزند.
بِنارس یا بَنارَس (به هندی: बनारस) , (به اردو: بنارس) یا واراناسی شهری بر کرانه چپ رود گنگدر جنوب شرقی ایالت اوتار پرادشهنداست. این شهر از مراکز دینی عمده هندواناست و در نزد بوداییانو پیروان آیین جیننیز مقدس است.
بنارس از شهرهای مهم تاریخی، فرهنگی و تجاری هند، و از مراکز قدیمی و مهم شیعیانشبه قاره هندبه‌شمار می‌رود.
واژه بنارس، شکل دیگر واژه وارانسی است. برخی این نام را برگرفته از نام دو رودخانه ورونه و آسی می‌دانند، که پایه علمی ندارد. از دیگر نام‌های معروف آن کاشی است که ظاهراً از نام یکی از قبایل آریایی نژاد آن منطقه برگرفته شده است و به اعتقاد عموم مفهوم براق و درخشان دارد. در زمان اورنگ زیبشهر رسماً محمدآباد نامیده شد ولی با انقراض بابریاناین نام به فراموشی سپرده شد.
پیشینه
بنارس در سال ۵۹۰قبه تصرف معزالدین محمد سامدرآمد و بسیاری از بتهایمعابد متعدد آن نابود و شهر ویران شد. بابردر ۹۳۶قآن را گرفت. در دوره اکبرشاه، راجه جی سینگه معابد متعدد و رصدخانهایدر آنجا ساخت. اورنگ زیبمسجدی به جای یکی از معابد قریم هندی آن بنا نهاد. در ۱۷۷۵مبنارس به بریتانیاواگذار گردید و در ۱۹۵۰مجزء اتحادیه هند شد.
از آنجا که بنارس بر سر راه ارتباطی مراکز مهم علمی و ادبی چون آگره، لکهنو، عظیم‌آبادو جونپورقرار داشت، به یکی از محل‌های مهم تجمع شعرا، ادبا و دانشمندان تبدیل شد. شاعران و ادبای فارسیگویبسیاری در زمان اکبرشاه، جهانگیرشاهو شاه جهان، اهل بنارس بودند یا در آنجا زندگی می‌کردند. بنارس امروزه نیز از مراکز آموزش زبان فارسی است. هم اکنون زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه هندوی بنارس تا سطح دکتری تدریس می‌شود و در مدرسه دینی الجامعةالسلفیة این شهر نیز طلاب فارسی می‌آموزند.