در 31 شهریورماه 1359، ناگهان جنگنده‌های عراقی وارد مرز هوایی ایران شده و با بمباران فرودگاه مهرآباد تهران، جنگی 8 ساله را به ایران تحمیل کردند. در چنین فضایی، سازمان‌های بین‌المللی و کشورهایی همچون امریکا که خود را حامی صلح و امنیت جهان معرفی می‌کردند سکوت اختیار کردند. آنها نه تنها رژیم بعث را که آغازگر جنگ بود محکوم نکردند، بلکه در تجهیز و همراهی با صدام نیز از هیچ کوششی دریغ نورزیدند.
بی‌توجهی نهادهای بین‌المللی به تجاوز رژیم بعث به ایران تا زمانی ادامه یافت که جمهوری اسلامی به موفقیت‌های بزرگی در جبهه‌های جنگ دست یافت؛ در چنین فضایی، سازمان‌های بین‌المللی با صدور قطعنامه 598 به زعم خود کوشیدند تا جنگ را پس از 8 سال متوقف کنند. این در حالی بود که این قطعنامه مشخص نکرد که کدام طرف آغازگر جنگ بوده است. اما هنوز مدت زیادی از پایان جنگ نگذشته بود که بسیاری از رسانه‌های امریکایی اعتراف کردند که صدام و رژیم بعث عراق جنگ 8 ساله علیه ایران را آغاز کرده است.
روزنامه "کریسچین ساینس مانیتور" آمریکا در 5 مرداد 1369 آشکارا اعتراف کرد که "پرزیدنت حسین جنگ با ایران را آغاز کرد..." اندکی بعد و در در 17 مردادماه، برابر با 8 اوت 1990، سناتور "سام نان" نماینده دموکرات ایالت جورجیا در مصاحبه‌ای با شبکه تلویزیونی "سی بی اس" آمریکا سکوت دولت متبوعش دربرابر تجاوز عراق به ایران را یکی از اشتباهات امریکا اعلام کرد و گفت: «هر چند ما برای دوست نداشتن دولت ایران دلایل زیادی داشتیم اما سکوت ما در برابر تجاوز صدام به ایران از جمله اشتباهات دیگر ما محسوب می‌شود.»
یک هفته بعد از این اعتراف، در 25 مردادماه "گری سیک" مشاور امنیت ملی در دوران ریاست‌جمهوری کارتر در مصاحبه با شبکه تلویزیونی "ان بی سی" آمریکا، حمله رژیم بعث به ایران را "تجاوز" خواند و گفت: «تجاوز عراق به جمهوری اسلامی ایران و عملکرد وحشیانه و غیر انسانی صدام در طول 8 سال جنگ این نکته را به اثبات رسانده است که صدام حسین خشن و بی‌رحم است اما الزاماً بی‌تدبیر نیست.»
مجله "نیوزیک" چاپ آمریکا نیز طی گزارشی نوشت: «گرچه این صدام بوده که جنگ علیه ایران را شروع کرد و برای اولین‌بار از سلاح‌هایی شیمیایی استفاده کرد، ولی آمریکا و تقریباً تمامی کشورهای غرب به دلیل خصومت خود با بنیادگرایی اسلامی حاکم بر ایران این جنایات را کاملاً نادیده گرفتند.»
در 24 سپتامبر 1990 "شیرین هانتر" در مصاحبه با رادیو آمریکا گفت: «اقدامات اخیر عراق برای جهانیان روشن ساخته است که در ماجرای جنگ خلیج فارس، ایران تا حدود زیادی حقانیت داشت و امروز کمتر کسی شک دارد که عراق جنگ را آغاز کرد.»
رادیو آمریکا در 14 نوامبر همان سال نیز طی گزارشی که آن را "نظر رسمی دولت امریکا" خواند اعلام کرد: «آنچه اینک می‌شنوید گفتار صدای آمریکاست که نظرات رسمی دولت این کشور را بیان می‌کند: ... در جنگ با ایران چندین هزار عراقی کشته شدند و ده‌ها هزار عراقی نیز اسیر شدند. به ندرت یک خانواده عراقی پیدا می‌شود که از جنگ در امان مانده باشد. هنگامی که دیکتاتور عراق صدام‌حسین در سال 1980 به ایران "تجاوز" کرد مدعی بود که می‌خواهد ناحیه‌ای را که او عربستان می‌نامید پس بگیرد. این ناحیه از جمله شامل آبراه شط العرب می‌شد که به خلیج‌فارس می‌ریزد...»
این رادیو در 11 دسامبر 1990 هم به نقل از پرفسور "استوپ" استاد دانشگاه ماساچوست از "سیاسی‌کاری" امریکا در رابطه با جنگ ایران و عراق پرده برداشت و اعلام کرد: «اگر ایالت متحده و دیگر کشورها سیاستشان را در مورد عراق تغییر داده بودند و تجاوز آن کشور را به ایران محکوم ساخته بودند مسیر تاریخ نیز تغییر می‌کرد... در آغاز جنگ ایران و عراق اگر ایالات متحده تجاوز عراق را محکوم کرده بود این خطر وجود داشت که سیاست موجب تقویت ایران و بنیادگرایان مذهبی در آن کشور شود.»
