به لطف روابط متمایز دهلی نو وتل آویو، هند چند سالی است که در معرض تهاجم و اشغالی صهیونیستی، اما از نوعی دیگر قرار دارد .. اشتباه نکنید، آنچه هند در معرض آن قرار گرفته، قاچاق اسلحه و جاسوسان زبر دست و خطر تروریسم که شنیدن آنها برای امان به امری عادی و معمول تبدیل شده، هم نیست.
تهاجم و اشغالی که از آن سخن می گوییم، در سفر ده ها هزار یهودی ساکن سرزمین های اشغالی به هند در طول سال است و در این میان کم نیستند، یهودیانی که به هیچ عنوان قصد ندارند، به جهنمی که از آن فرار کرده اند، باز گردند .. زن و مرد، همه جوان هستند .. بسیاری از آنها به محض پایان خدمت نظام در ارتش اسرائیل فورا راه هند را پیش می گیرند.
مناطق مورد توجه آنها جهت اقامت، کشمیر و حومه شهر «منالی» در ایالت «هیماچال پرادش»، در شمال شرقی هند است، به حدی که قبایلی در این مناطق ظهور کرده و شکل گرفته اند که ادعا می کنند، از نوادگان و سلاله یهودیان مهاجر و پراکنده در نقاط مختلف جهان هستند.
به همان تعداد که خاخام هایی برای تبلیغ دین یهود و آموزش فرایض مذهبی و ارزیابی میزان آشنایی و پابیندی افراد به یهودیت و فراهم کردن شرایط جهت انتقال آنها به سرزمین های اشغالی، به هند سفر می کنند؛ خاخام هایی نیز برای قانع کردن و راضی کردن جوانانی که مایل به بازگشت به سرزمین موعودشان نیستند و زندگی در هند را به زندگی در سرزمین های اشغالی ترجیح می دهند، کوله بار سفر را بسته و راهی سرزمین هندوستان می شوند.
بالطبع صرف سفر و اقامت یهودیان سرزمین های اشغالی نمی تواند، تهدیدی برای کشور هند تلقی شود، آنچه این سفرها و این اقامت ها را به تهدیدی علیه امنیت ملی هند تبدیل کرده، احتکار قاچاق و تجارت مواد مخدر در دو منطقه «منالی» و«کسولی» در ایالت هیماچال پرادش توسط این یهودیان است.
تهدید اساسی این جاست که این یهودیان تنها به قاچاق مواد مخدر در این مناطق و احتکار آن اکتفا نکرده اند، بلکه مغازه ها، مراکز خرید و فروش، رستوران ها و هتل هایی را در ایالت هیماچال پرادش افتتاح کرده اند که در آنها انواع و اقسام مواد مخدر را به مشتریان و مسافرانی که غالبا خارجی و غیر بومی هستند، عرضه می کند.
روزنامه «هندوستان تایمز»، چاپ دهلی نو در شماره مورخ ۱۱ ژوئیه سال ۲۰۱۶ میلادی گزارشی درباره این مسافران یهودی منتشر کرد که تاکید می کرد، یهودیان سرزمین های اشغالی به دلیل سودهای مالی کلان و هنگفت تجارت مواد مخدر، ایالت هیماچال پرادش را نه تنها قبضه کرده اند، بلکه سرمایه گذاری تجاری و بازرگانی در نقاط مختلف هند را حتی بدون کسب مجوز رسمی از دهلی نو و بدون اعتنا به قوانین حقوقی و بازرگانی و سیستم مالی حاکم بر این کشور گسترش داده اند.
در بخشی از این گزارش آمده است: بوی زننده مواد مخدر و صدای موزیک تند هم اکنون به مهمترین ویژگی این مناطق است. بسیاری از مردم محلی برای تعامل با این افراد به یادگیری زبان عبری روی آورده اند و تابلوهای تبلیغاتی به زبان عبری در جای جای این مناطق به چشم می خورد.
بر اساس این گزارش این یهودیان تنها به قاچاق مواد مخدر و مصرف آن اکتفا نکرده، بلکه روی به کاشت و تولید حشیش در مزارع این ایالت آورده اند که اغلب آن را به کشورهای اروپایی، «اسرائیل» و ژاپن قاچاق می کنند.
گزارش روزنامه هندوستان تایمز تاکید می کند که این یهودیان بیگانه به چنان ثروتی دست یافته اند که هرگاه با مانع یا مشکل قانونی مواجه می شوند، آن را با دادن رشوه های کلان به مسئولان محلی، پلیس و اعضای شوراهای محلی و روستایی منطقه حل می کنند و سرانجام اینکه با هیچ مشکلی جهت اقامت در این منطقه و خرید املاک و زمین و کاشت محصولات زراعی ممنوعه از جمله حشیش مواجه نیستند.
این گزارش تاکید می کند، سیطره یهودیان به حدی است که هم اکنون در ایالت «هیماچال پرادش» مناطقی وجود دارد که ساکنان محلی و مردم هند اجازه ورود به آن را ندارند.
گزارشگری که توانسته بود، با ترفندهای مختلف به یکی از این مناطق که در داخل یکی از جنگل های ایالت هیماچال پرادش قرار دارد، وارد شود، می گوید که با کمال تعجب یهودیانی را دیده که در این مناطق خانه های اعیانی برای خود ساخته و در دکان ها و مراکز خریدی که دایر کرده اند، به راحتی انواع مواد مخدر را داد و ستد می کنند و در اراضی زراعی که خریداری کرده اند، حشیش کشت کرده و در مناطق دور افتاده این ایالت اقدام به احداث کارگاه های تولید حشیش و انواع مواد شیمیایی مورد نیاز برای تولید مواد مخدر گوناگون مانند قرص های «کراک» و «لسپید» کرده اند.
این گزارشگر می افزاید: این یهودیان برای تولید مواد مخدر خود، مواد شیمیایی مانند «آیودین» و «کودئین فسفات» و «اسید هیدروکلوریک» را از خارج وارد می کنند و از متخصصان برجسته و ماهر دارو سازی برای تولید قرص های بسیار خطرناک مخدر بهره می برند.
این گزارشگر هندی با بیان اینکه، آنچه در این مناطق مشاهده کردم، بیشتر به خواب و خیال شباهت دارد، ادامه می دهد: تجارت مواد مخدر در این مناطق چنان پر سود است که تصاحب اراضی ایالت هیماچال پرادش یهودیانی که به هند و این منطقه سفر می کنند را رو در روی یکدیگر قرار داده و دور از انتظار نیست که خیلی زود شاهد درگیری این یهودیان در مناطق مختلف ایالت هیماچال پرادش با یکدیگر باشیم.
وی در این راستا، به مرگ مشکوک یک یهوی به نام «تاچی» ساکن منطقه کسولی و یک تاجر یهودی ایتالیایی به نام «فونسو» در قطاری که کالاهایش را از این منطقه به منطقه «گوا» در سواحل غربی هند حمل می کرد، یافت شده است.
مواد مخدر و رژیم صهیونیستی
آنچه در این گزارش به آن اشاره شده، تنها به یهودیان مقیم هند مختص نمی شود، بلکه حقیقتی است که کمتر به آن توجه شده است، واقعیت امر این است که تجارت مواد مخدر یکی از مهمترین منابع درآمد رژیم صهیونیستی به شمار می آید و این رژیم بر شبکه های مافیای بزرگ قاچاق مواد مخدر جهان سیطره دارد.
گزارش دایره بخش مبارزه با قاچاق مواد مخدر فرودگاه «بن گورین» که در سال ۲۰۰۴ میلادی در برابر کمیسیون مبارزه با مواد مخدر «کنست» (پارلمان) رژیم صهیونیستی ارائه شد، به طور رسمی اعلام می کند که «اسرائیل» جایگاه سوم جهان در قاچاق مواد مخدر از طریق پست احراز می کند.
در این گزارش آمده است که طی سال های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳ میلادی ۹۱۵ هزار قرص «اکستازی»، ۳۱ هزار قرص ال اس دی، ۱۵ کیلوگرم حشیش هندی، ۵۰ کیلوگرم کوکائین و ۱۶ کیلوگرم ماریجوانا از طریق پست در فرودگاه بن گورین کشف و ضبط شده است.
این تجارت نه تنها از سال ۲۰۰۳ تاکنون کاهش نیافته، بلکه هر روز بعد جدیدتری به خود می گیرد. در این خصوص فعالان یهودی ساکن سرزمین های اشغالی در فضای مجازی چندی پیش به سیاست جدید کابینه این رژیم در قبال مواد مخدر که آن را سیاست عرضه بیش از پیش و سهولت در استفاده و مصرف نامیده اند، به شدت اعتراض کردند.
در این راستا، «گیلاد اردان»، وزیر امنیت داخلی رژیم صهیونیستی هفته گذشته با حضور در یک کنفرانس خبری از تصویب قانونی در سرزمین های اشغالی سخن گفته بود که به موجب آن مصرف ماده مخدر «ماریجوانا» جرم شمرده نمی شود و مصرف کنندگان این ماده تحت پیگرد و بازداشت توسط پلیس رژیم صهیونیستی قرار نمی گیرند.
سیاستی که به شکلی بسیار گسترده تر در مناطق فلسطینی نشین مانند کرانه باختری، نوار غزه و محله های قدیمی قدس اشغالی چند سالی است با جدیت و به شکلی گسترده در حال اجراست و در قدس شریف به سیاست «یهودی سازی قدس از طریق مواد مخدر» معروف شده است.
علاوه بر اینکه گزارش های موثقی وجود دارد که تاکید می کند، رژیم صهیونیستی بخش قابل توجهی از زمین های کشاورزی غصب شده از فلسطینیان را به کاشت مواد مخدر اختصاص داده است.
گزارش های رسمی تاکید می کند، در حالی که طی سال ۲۰۱۴ میلادی دستگاه های امنیتی تشکیلات خودگردان فلسطینی ۶۵ کیلو گرم مواد مخدر را در این منطقه کشف و ضبط کرده اند، اطلاعات موثق نشان می دهد، میزان کشفیات این دستگاه ها تنها طی سه ماهه اول سال ۲۰۱۷ میلادی بالغ بر ۶۰ کیلو گرم انواع مواد مخدر بوده است.
تهاجم و اشغالی که از آن سخن می گوییم، در سفر ده ها هزار یهودی ساکن سرزمین های اشغالی به هند در طول سال است و در این میان کم نیستند، یهودیانی که به هیچ عنوان قصد ندارند، به جهنمی که از آن فرار کرده اند، باز گردند .. زن و مرد، همه جوان هستند .. بسیاری از آنها به محض پایان خدمت نظام در ارتش اسرائیل فورا راه هند را پیش می گیرند.
مناطق مورد توجه آنها جهت اقامت، کشمیر و حومه شهر «منالی» در ایالت «هیماچال پرادش»، در شمال شرقی هند است، به حدی که قبایلی در این مناطق ظهور کرده و شکل گرفته اند که ادعا می کنند، از نوادگان و سلاله یهودیان مهاجر و پراکنده در نقاط مختلف جهان هستند.
به همان تعداد که خاخام هایی برای تبلیغ دین یهود و آموزش فرایض مذهبی و ارزیابی میزان آشنایی و پابیندی افراد به یهودیت و فراهم کردن شرایط جهت انتقال آنها به سرزمین های اشغالی، به هند سفر می کنند؛ خاخام هایی نیز برای قانع کردن و راضی کردن جوانانی که مایل به بازگشت به سرزمین موعودشان نیستند و زندگی در هند را به زندگی در سرزمین های اشغالی ترجیح می دهند، کوله بار سفر را بسته و راهی سرزمین هندوستان می شوند.
بالطبع صرف سفر و اقامت یهودیان سرزمین های اشغالی نمی تواند، تهدیدی برای کشور هند تلقی شود، آنچه این سفرها و این اقامت ها را به تهدیدی علیه امنیت ملی هند تبدیل کرده، احتکار قاچاق و تجارت مواد مخدر در دو منطقه «منالی» و«کسولی» در ایالت هیماچال پرادش توسط این یهودیان است.
تهدید اساسی این جاست که این یهودیان تنها به قاچاق مواد مخدر در این مناطق و احتکار آن اکتفا نکرده اند، بلکه مغازه ها، مراکز خرید و فروش، رستوران ها و هتل هایی را در ایالت هیماچال پرادش افتتاح کرده اند که در آنها انواع و اقسام مواد مخدر را به مشتریان و مسافرانی که غالبا خارجی و غیر بومی هستند، عرضه می کند.
روزنامه «هندوستان تایمز»، چاپ دهلی نو در شماره مورخ ۱۱ ژوئیه سال ۲۰۱۶ میلادی گزارشی درباره این مسافران یهودی منتشر کرد که تاکید می کرد، یهودیان سرزمین های اشغالی به دلیل سودهای مالی کلان و هنگفت تجارت مواد مخدر، ایالت هیماچال پرادش را نه تنها قبضه کرده اند، بلکه سرمایه گذاری تجاری و بازرگانی در نقاط مختلف هند را حتی بدون کسب مجوز رسمی از دهلی نو و بدون اعتنا به قوانین حقوقی و بازرگانی و سیستم مالی حاکم بر این کشور گسترش داده اند.
در بخشی از این گزارش آمده است: بوی زننده مواد مخدر و صدای موزیک تند هم اکنون به مهمترین ویژگی این مناطق است. بسیاری از مردم محلی برای تعامل با این افراد به یادگیری زبان عبری روی آورده اند و تابلوهای تبلیغاتی به زبان عبری در جای جای این مناطق به چشم می خورد.
بر اساس این گزارش این یهودیان تنها به قاچاق مواد مخدر و مصرف آن اکتفا نکرده، بلکه روی به کاشت و تولید حشیش در مزارع این ایالت آورده اند که اغلب آن را به کشورهای اروپایی، «اسرائیل» و ژاپن قاچاق می کنند.
گزارش روزنامه هندوستان تایمز تاکید می کند که این یهودیان بیگانه به چنان ثروتی دست یافته اند که هرگاه با مانع یا مشکل قانونی مواجه می شوند، آن را با دادن رشوه های کلان به مسئولان محلی، پلیس و اعضای شوراهای محلی و روستایی منطقه حل می کنند و سرانجام اینکه با هیچ مشکلی جهت اقامت در این منطقه و خرید املاک و زمین و کاشت محصولات زراعی ممنوعه از جمله حشیش مواجه نیستند.
این گزارش تاکید می کند، سیطره یهودیان به حدی است که هم اکنون در ایالت «هیماچال پرادش» مناطقی وجود دارد که ساکنان محلی و مردم هند اجازه ورود به آن را ندارند.
گزارشگری که توانسته بود، با ترفندهای مختلف به یکی از این مناطق که در داخل یکی از جنگل های ایالت هیماچال پرادش قرار دارد، وارد شود، می گوید که با کمال تعجب یهودیانی را دیده که در این مناطق خانه های اعیانی برای خود ساخته و در دکان ها و مراکز خریدی که دایر کرده اند، به راحتی انواع مواد مخدر را داد و ستد می کنند و در اراضی زراعی که خریداری کرده اند، حشیش کشت کرده و در مناطق دور افتاده این ایالت اقدام به احداث کارگاه های تولید حشیش و انواع مواد شیمیایی مورد نیاز برای تولید مواد مخدر گوناگون مانند قرص های «کراک» و «لسپید» کرده اند.
این گزارشگر می افزاید: این یهودیان برای تولید مواد مخدر خود، مواد شیمیایی مانند «آیودین» و «کودئین فسفات» و «اسید هیدروکلوریک» را از خارج وارد می کنند و از متخصصان برجسته و ماهر دارو سازی برای تولید قرص های بسیار خطرناک مخدر بهره می برند.
این گزارشگر هندی با بیان اینکه، آنچه در این مناطق مشاهده کردم، بیشتر به خواب و خیال شباهت دارد، ادامه می دهد: تجارت مواد مخدر در این مناطق چنان پر سود است که تصاحب اراضی ایالت هیماچال پرادش یهودیانی که به هند و این منطقه سفر می کنند را رو در روی یکدیگر قرار داده و دور از انتظار نیست که خیلی زود شاهد درگیری این یهودیان در مناطق مختلف ایالت هیماچال پرادش با یکدیگر باشیم.
وی در این راستا، به مرگ مشکوک یک یهوی به نام «تاچی» ساکن منطقه کسولی و یک تاجر یهودی ایتالیایی به نام «فونسو» در قطاری که کالاهایش را از این منطقه به منطقه «گوا» در سواحل غربی هند حمل می کرد، یافت شده است.
مواد مخدر و رژیم صهیونیستی
آنچه در این گزارش به آن اشاره شده، تنها به یهودیان مقیم هند مختص نمی شود، بلکه حقیقتی است که کمتر به آن توجه شده است، واقعیت امر این است که تجارت مواد مخدر یکی از مهمترین منابع درآمد رژیم صهیونیستی به شمار می آید و این رژیم بر شبکه های مافیای بزرگ قاچاق مواد مخدر جهان سیطره دارد.
گزارش دایره بخش مبارزه با قاچاق مواد مخدر فرودگاه «بن گورین» که در سال ۲۰۰۴ میلادی در برابر کمیسیون مبارزه با مواد مخدر «کنست» (پارلمان) رژیم صهیونیستی ارائه شد، به طور رسمی اعلام می کند که «اسرائیل» جایگاه سوم جهان در قاچاق مواد مخدر از طریق پست احراز می کند.
در این گزارش آمده است که طی سال های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳ میلادی ۹۱۵ هزار قرص «اکستازی»، ۳۱ هزار قرص ال اس دی، ۱۵ کیلوگرم حشیش هندی، ۵۰ کیلوگرم کوکائین و ۱۶ کیلوگرم ماریجوانا از طریق پست در فرودگاه بن گورین کشف و ضبط شده است.
این تجارت نه تنها از سال ۲۰۰۳ تاکنون کاهش نیافته، بلکه هر روز بعد جدیدتری به خود می گیرد. در این خصوص فعالان یهودی ساکن سرزمین های اشغالی در فضای مجازی چندی پیش به سیاست جدید کابینه این رژیم در قبال مواد مخدر که آن را سیاست عرضه بیش از پیش و سهولت در استفاده و مصرف نامیده اند، به شدت اعتراض کردند.
در این راستا، «گیلاد اردان»، وزیر امنیت داخلی رژیم صهیونیستی هفته گذشته با حضور در یک کنفرانس خبری از تصویب قانونی در سرزمین های اشغالی سخن گفته بود که به موجب آن مصرف ماده مخدر «ماریجوانا» جرم شمرده نمی شود و مصرف کنندگان این ماده تحت پیگرد و بازداشت توسط پلیس رژیم صهیونیستی قرار نمی گیرند.
سیاستی که به شکلی بسیار گسترده تر در مناطق فلسطینی نشین مانند کرانه باختری، نوار غزه و محله های قدیمی قدس اشغالی چند سالی است با جدیت و به شکلی گسترده در حال اجراست و در قدس شریف به سیاست «یهودی سازی قدس از طریق مواد مخدر» معروف شده است.
علاوه بر اینکه گزارش های موثقی وجود دارد که تاکید می کند، رژیم صهیونیستی بخش قابل توجهی از زمین های کشاورزی غصب شده از فلسطینیان را به کاشت مواد مخدر اختصاص داده است.
گزارش های رسمی تاکید می کند، در حالی که طی سال ۲۰۱۴ میلادی دستگاه های امنیتی تشکیلات خودگردان فلسطینی ۶۵ کیلو گرم مواد مخدر را در این منطقه کشف و ضبط کرده اند، اطلاعات موثق نشان می دهد، میزان کشفیات این دستگاه ها تنها طی سه ماهه اول سال ۲۰۱۷ میلادی بالغ بر ۶۰ کیلو گرم انواع مواد مخدر بوده است.
ارسال نظر
آخرین اخبار
نیازمندیها
مطبوعات و خبرگزاریها