احمدی‌نژاد که تمایل بسیاری داشت در صدر اخبار ایران و جهان باشد با عملکرد و صحبت‌های هنجار‌شکن در عرصه بین‌المللی و داخلی، دوره هشت ساله ریاست‌جمهوری‌اش هر روزش پر از هیاهو بود، اما پس از اتمام دولتش مجبور شد در مقابل سیل انتقادات و اتهامات به عملکرد دولتش روزه سکوت بگیرد.
دولت روحانی مدیریت اجرایی کشور را در حالی از دولت گذشته تحویل گرفت که رکود بی‌سابقه پنج درصد و تورم تاریخی ۴۰درصد، ایران را در آستانه ورشکستگی قرار داده بود و این منجر به آن شد که دولتمردان دولت یازدهم از همان ابتدای کار انتقادات شدیدی را به دولتی که رئیسش آن را پاک‌دست‌ترین دولت جمهوری اسلامی نامیده بود، وارد بکنند و دستگاه قضایی افراد نزدیک به دولت سابق را در پرونده‌های مختلف از اختلاس‌های سنگین هزار میلیاردی تحت تعقیب قرار دهد. احمدی‌نژاد که مرد بگم‌بگم‌ها بود هرگز به این انتقادات و اتهامات پاسخ نداد. او تنها به خاطر سخنان دکتر جهانگیری، معاون اول رئیس‌جمهور که دولت او را متهم به هدر‌رفت فرصت 950 میلیارد دلاری درآمد کشور از فروش نفتی که در بالاترین قیمت تاریخ خود در دولت گذشته قرار داشت و صفر شدن صندوق توسعه ملی و همچنین فساد 22 میلیاردی ارزی در دولت قبل و خروج بی‌سر‌و‌صدای 22 میلیارد دلار ارز از کشور و اینکه دولت دهم را به شدیدترین حملات و انتقادات گرفته بود، شکایت کرد که در نهایت حتی این پرونده به دادگاه هم کشیده نشد و در بازپرسی مختومه شد. درنتیجه و این امکان به وجود نیامد که احمدی‌نژاد در دادگاه از دولت خود و عملکرد یارانش دفاع کند و پاسخگوی اقداماتش باشد.
پرونده رسوایی‌های دولت دهم در نهایت به جایی رسید که معاون اول و معاون اجرایی دولت قبل رهسپار زندان شدند و دفتر احمدی‌نژاد تنها با انتشار دو اطلاعیه متفاوت در این مورد اظهارنظر کرد، که در یکی مدعی شد اتهامات رحیمی مربوط به عملکرد او در دولت دهم نبوده و در دیگری به‌طور قاطع از بقایی دفاع کرد و در بخشی از این اطلاعیه اعلام کرد: «احمدی‌نژاد بر‌اساس مبانی اخلاقی و انسانی، دفاع از حق و حقیقت را وظیفه خود می‌داند و به‌طور قاطع از پاکی، پاک‌دستی و حقانیت جناب آقای بقایی تا آخر دفاع خواهد کرد.»
اما تمامی این اتهامات و انتقادات که در بالا به گوشه کوچکی از آن اشاره شده بود منجر به آن نشد که احمدی‌نژاد فعالیت‌های سیاسی خود را تعطیل کند و به فکر بازگشت به قدرت نباشد، او در سکوت و در بی‌اعتنایی کامل به افکار عمومی در حال تشکیلات‌سازی برای جریان متبوع خودش بود چون دیگر حمایت اصولگرایانی که در سال‌های ۸۴ و ۸۸ از او حمایت کرده بودند را با خود همراه نداشت و همچنین معتقد بود آنها در میان مردم پایگاهی ندارند و اگر آنها در گذشته موفقیتی هم داشتند ناشی از حمایت او از آنها بوده، بنابراین از همان ابتدای پایان دولتش، جلسات خود را در دفتری در ولنجک با یارانش برقرار کرد و نیروهای پیرامونی خود را سازماندهی مجدد کرد و حتی برای قانونی کردن فعالیت‌های خود، مدیرانش درخواست مجوز برای حزبی به نام یکتا کردند. از سوی دیگر فعالیت‌های رسانه‌ای خود در فضای مجازی را تحت عنوان مجموعه هما سازماندهی کرد.
احمدی‌نژاد به خوبی می‌داند که در بخشی از اقشار ضعیف جامعه به دلیل دادن یارانه‌ها، استخدام کارگران قراردادی در ادارات و صنایع دولتی و مسکن مهر در زمان زمامداری‌اش برای خود پایگاهی ایجاد کرده است.
این بخش از جامعه که اکثر آنها مردم روستاها و شهرهای کوچک هستند، یارانه‌های نقدی در زندگی آنها نقش پر‌رنگی دارد و زیان‌هایی که پرداخت یارانه‌ها به اقتصاد کشور وارد کرده و تورم افسار گسیخته ناشی از افزایش نقدینگی و فشار سنگینی که بر دولت تحمیل می‌شود برای آنها به شکل یک معضل ملی دیده نمی‌شود و حتی بخشی از این طبقه مستضعف که در مناطق بسیار محروم و دور‌افتاده ساکن هستند و با درآمدهای بسیار اندک امور زندگی خود را فقیرانه می‌گذرانند، دریافت همین مقدار پول، آنها را برای کار کردن برای امرار معاش زندگی تا حدودی بی‌نیاز کرده است یا کارگرانی که در زمانی توسط شرکت‌ها با دریافت کمترین حقوق در صنایع و ادارات دولتی مشغول به کار بودند و پس از استخدام آنها توسط دولت دهم، زندگی آنها به یکباره با دریافت حقوق‌های خوب رونق گرفته است، نمی‌تواند ضرر و زیان‌هایی که از فربه شدن دولت به اقتصاد کشور وارد می‌شود، برای آنها و خانواده‌هایشان مهم باشد و این بخش از مردم به نوعی خود را وامدار احمدی‌نژاد می‌پندارند و بزرگترین دغدغه این روز‌های آنها، قطع شدن یارانه‌ها یا از دست دادن امکانات دولتی است بنابراین از بازگشت احمدی‌نژاد برای تضمین بقای این شرایط حمایت می‌کنند.
احمدی‌نژاد با دانستن اینها و کاهش انتقادات به دلیل مرور زمان اولین آزمایش برای بازگشت به قدرت را در انتخابات مجلس دهم در اسفند سال گذشته انجام داد.
او تعدادی از مدیران خود را در همین مناطق محروم کاندیدای نمایندگی مجلس کرد و اکثر آنها موفق شدند در این انتخابات پیروز شده و وارد مجلس شوند.
اصولگرایان در این انتخابات دریافتند که برجام موجب محبوبیت شدید رئیس‌جمهور و حامیانش در بین اقشار متوسط مردم است و همین مسأله منجر به پیروزی آنها در پایتخت به‌طور مطلق و در بسیاری از کلان شهر‌ها به‌طور نسبی شده است، بنابراین آنها که مرحله دوم انتخابات مجلس را برای کسب اکثریت کرسی‌ها حساس می‌دیدند شروع به انتقادات شدید از دولت و برجام کردند و برای تحت تاثیر قرار دادن افکار عمومی جامعه به‌طور مرتب و برنامه‌ریزی شده حملاتی را علیه برجام و دولت آغاز کردند و در تبلیغات خود برجام را یک قرار داد شکست‌خورده که نه تنها هیچ دستاورد اقتصادی به همراه نداشته است بلکه صنعت هسته‌ای و دفاعی را هم نابود کرده است، به افکار عمومی اعلام کردند و رفع تحریم‌ها را صوری خواندند و حتی با آنکه سوئیفت در حال عملیاتی شدن در بانک‌های کشور بود، اجرای آن را دروغ نامیدند به نحوی که بانک مرکزی از خبرنگاران دعوت کرد شاهد اجرای آن در سیستم بانکی کشور باشند.
احمدی‌نژاد و یارانش که دولت را تحت فشار افکار عمومی ناشی از تبلیغات اصولگرایان دیدند از این فرصت استفاده کردند و با تبلیغات گسترده در فضای مجازی اقدام به بازسازی محبوبیت او نزد مردم کردند و دولتی که آمده بود اقتصاد کشور را نجات دهد شکست‌خورده نامیدند و همزمان در گوشه و کنار برای او برنامه‌های سخنرانی تدارک دیدند که مهمترین آن حضور او در میان حامیانش در شهر آمل در استان مازندرانی بود که بیشترین رای را به روحانی در انتخابات سال ۹۲ داده بود. حامیان رئیس‌جمهور سابق تمامی امکانات خود را صرف آن کردند که این دیدار با استقبال مردمی همراه شود و پس از برگزاری این مراسم که بیشتر شبیه به میتینگ‌های تبلیغاتی بود با انتشار گسترده تصاویری از مردمی که برای سخنرانی او آمده بودند و انتشار صحبت‌های ضد‌دولتی او کلید تبلیغات حضور او در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۹۶ را زدند.
تمامی کارشناسان اقتصادی در همان سال ۹۲ اعلام کرده بودند که رفع آثار سوء ناشی از تحریم‌ها از زمان برداشتن آنها به چندین سال زمان نیاز خواهد داشت، اما دولت روحانی با مدیریت صحیح توانست در همین مدت تورم را به‌شدت کاهش دهد و رکود را مهار کند، به‌طوری که امسال بانک جهانی برای ایران رشد اقتصادی دو درصدی را پیش‌بینی کرده و تمام تلاش دولت در این است که باتوجه به سقوط جهانی قیمت نفت به بشکه‌ای زیر ۳۰ دلار، کمبود درآمدهای خود را با انجام سرمایه‌گذاری‌های خارجی در کشور و افزایش فروش نفت و احیای مجدد بازار نفت ایران در جهان و حفظ سهمیه اوپک افزایش دهد.
از سوی دیگر اقدامات دولت در راستای برقراری گفت‌وگو بین جناح‌های مختلف در کشور و ایجاد آرامش در فضای سیاسی و مهار اقدامات ضد‌توسعه توسط بخشی از نیروهای مخالف دولت با کمک مجلس دهم و گفت‌وگوی درون حاکمیتی، قطعا سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی را تشویق به سرمایه‌گذاری در کشور در سال ۹۵ خواهد کرد. که این امر منجر به بهبود فضای کسب و کار و رونق اقتصادی و ایجاد هزاران شغل برای بیکاران ایرانی خواهد شد و همه اینها در نهایت منجر به رضایت مردم حتی طبقات محروم جامعه که نیازمند کمک‌های دولتی هستند، از عملکرد دولت خواهد شد.
دولت با تداوم پرداخت یارانه به دهک‌های پایین و همچنین با کمک‌های غذایی همچون سبد کالا و گسترش بیمه‌های درمانی و خدمات اجتماعی، به افراد آسیب‌‌پذیر جامعه کمکی بسیار بیشتر از دولت گذشته خواهد کرد.
حضور احمدی‌نژاد نیز هرچند این روزها پر سر و صداست و او را به صدر اخبار بازگردانده است اما همین حضور منجر به مرور عملکرد دولت او توسط نخبگان سیاسی خواهد شد. احیای سیاسی او با نور انداختن به تمامی زوایای عملکرد دولت‌اش او نزد مردم شکست خواهد خورد و به نظر می‌رسد او در آینده ایران تا سال‌ها جایگاهی نخواهد داشت.
