مشاور کمیسیون نظارت دبیرخانه مجمع تشخیص مصلحت نظام:
مشکلات ارزی و بورسیه دانشجویان داخل و خارج از کشور
محمد حسین کریم :برنامه ریزی که فرآیند آگاهانه برای رسیدن به اهداف مشخص است اما در کشور این مهم را مانند خیلی از موارد از جمله در اعطای بورسیه ها نتوانسته ایم اجرا کنیم.
برنامه «گفت و گوی علمی» رادیو گفت و گو با موضوع مشکلات بورسیه های داخل و خارج در دوره دکترا و با حضور دکتر محمد حسین کریم استاد دانشگاه و دانشیار دانشگاه خوارزمی تهران و مشاور کمیسیون نظارت دبیرخانه مجمع تشخیص مصلحت نظام 12 آذر ماه پخش شد .
محمد حسین کریم رایزن علمی سابق ایران در شبه قاره هند در آغاز با بیان اینکه بورسیه توسط هر سازمان و موسسه ای بر اساس نیاز خودش اعلام می شود، گفت: اکثر سازمان های بین المللی که به دانشجویان دیگر کشور ها بورسیه می دهند، با هدف کمک به اشاعه علم در سراسر دنیا است که البته بیشتر فلوشیب یعنی کمک هزینه تا اسکولار شیب یعنی حمایت تحصیلی برای دوره دکترا است.
دانشیار دانشگاه خوارزمی تهران افزود: هم در خصوص گرفتن بورسیه ها و توقف جذب بورسیه ها افت و خیزهای معنی داری داشته ایم. وقتی در سال ۶۴ سال بورسیه ها تصویب شد، هدف اصلی در واقع تامین هیئت علمی دانشگاه ها و اساتید بوده است و در درجه دوم برای ارتباط با صنعت و تقویت پایه های علمی در بخش های مختلف علمی بوده است.
این استاد دانشگاه با انتقاد از زیاد شدن ظرفیت دوره های دکترا گفت: به حدی این ظرفیت ها افزایش پیدا کرد که کلاس های هفت نفره تبدیل به کلاس های ۳۰ نفره شد و این درحالی است که استاندارد جهانی نصف این است و به ازای هر استاد حدود ۱۸ نفر دانشجوی دکترا باید وجود داشته باشد.
مشاور کمیسیون نظارت دبیرخانه مجمع تشخیص مصلحت نظام در ادامه عنوان کرد: برنامه ریزی که فرآیند آگاهانه برای رسیدن به اهداف مشخص است اما در کشور این مهم را مانند خیلی از موارد از جمله در اعطای بورسیه ها نتوانسته ایم اجرا کنیم و در واقع هیچ برنامه ریزی آگاهانه ای برای رسیدن به اهداف مورد نظر وجود ندارد.
وی تاکید کرد: وزارت علوم و دانشگاه ها نباید بدون برنامه دانشجویان را بورسیه کنند زیرا نتیجه آن می شود دانشجویی که یک سال بعد قرار است مدرک خود را بگیرد، ارزش را قطع می کنند و مجبور است برای چند دلار ظرف بشوید یا در پمپ بنزین کار کند و نتیجه این کارها منتج به فرار مغزها می شود و در حقیقت فرار مغزها نتیجه بی تدبیری و ندانم کاری های خودمان است و بهترین ها را تقدیم بیگانگان کنیم.
دانشیار دانشگاه خوارزمی تهران افزود: هم در خصوص گرفتن بورسیه ها و توقف جذب بورسیه ها افت و خیزهای معنی داری داشته ایم. وقتی در سال ۶۴ سال بورسیه ها تصویب شد، هدف اصلی در واقع تامین هیئت علمی دانشگاه ها و اساتید بوده است و در درجه دوم برای ارتباط با صنعت و تقویت پایه های علمی در بخش های مختلف علمی بوده است.
این استاد دانشگاه با انتقاد از زیاد شدن ظرفیت دوره های دکترا گفت: به حدی این ظرفیت ها افزایش پیدا کرد که کلاس های هفت نفره تبدیل به کلاس های ۳۰ نفره شد و این درحالی است که استاندارد جهانی نصف این است و به ازای هر استاد حدود ۱۸ نفر دانشجوی دکترا باید وجود داشته باشد.
مشاور کمیسیون نظارت دبیرخانه مجمع تشخیص مصلحت نظام در ادامه عنوان کرد: برنامه ریزی که فرآیند آگاهانه برای رسیدن به اهداف مشخص است اما در کشور این مهم را مانند خیلی از موارد از جمله در اعطای بورسیه ها نتوانسته ایم اجرا کنیم و در واقع هیچ برنامه ریزی آگاهانه ای برای رسیدن به اهداف مورد نظر وجود ندارد.
وی تاکید کرد: وزارت علوم و دانشگاه ها نباید بدون برنامه دانشجویان را بورسیه کنند زیرا نتیجه آن می شود دانشجویی که یک سال بعد قرار است مدرک خود را بگیرد، ارزش را قطع می کنند و مجبور است برای چند دلار ظرف بشوید یا در پمپ بنزین کار کند و نتیجه این کارها منتج به فرار مغزها می شود و در حقیقت فرار مغزها نتیجه بی تدبیری و ندانم کاری های خودمان است و بهترین ها را تقدیم بیگانگان کنیم.
ارسال با پیامک 
ارسال به دوستان 
ارسال به فیس بوک 
ارسال به تویتر