خطاطی میراث مشترک ایران وهند (قسمت ششم)

رسول مرادی (متولد ۱۳۳۴ خورشیدی در مشهد) خوشنویس اهل ایران است. آثار او در بیش از ۴۰ نمایشگاه انفرادی و گروهی در شهرهایی چون مشهد، تهران، دوبی امارات، کشور ترکیه، هندوستان و رباط به نمایش درآمده اند. او همچنین ۴ جایزه مسابقات بین‌المللی استانبول ترکیه (IRCICA) در کتابت و نستعلیق (۱۹۹۸) و نستعلیق جلی و نستعلیق (۲۰۰۱)، دیپلم افتخار جشنواره بزرگ خوشنویسی سال امام علی، جایزه نخست هشتمین نمایشگاه قرآن کریم و برگزیده جشنواره نوازش قلم را نیز در کارنامهٔ هنری‌اش دارد.

او همچنین مؤلف چند کتاب آموزش خوشنویسی نستعلیق و شکسته نستعلیق و غیره بوده و آثار ادبی پارسی همچون مثنوی مولانا و رباعیات خیام را کتابت کرده‌است.

وی دوره ابتدایی را در روستای گوارشک مشهد و متوسطه را در مشهد گذراند. پس از پایان تحصیلات متوسطه در سال ۱۳۵۱ وارد دانشگاه فردوسی مشهد شد و در سال ۱۳۵۵ موفق به اخذ کارشناسی زیست‌شناسی از آن واحد آموزشی شد. مرادی همزمان به آموختن و تمرین هنر خوشنویسی مشغول بود و در سال ۱۳۸۵ به درجه استادی رسید.

او در دهه ۶۰ در محضر استادانی مانند غلامرضا موسوی و مصطفی مهدی‌زاده بمدت ۲ سال آموزش مکاتبه‌ای و سپس جلسات حضوری را نزد غلامحسین امیرخانی بمدت ۱۳ سال شرکت نموده و مراحل رشد خوشنویسی را طی کرد. مرادی در نگارش و کتابت نستعلیق قلمی روان و دقیق و مهارتی مثال زدنی دارد.

رسول مرادی برنده لوح سپاس و تندیس کتاب هنری سال وزارت آموزش و پرورش و نماینده دائم مجمع نمایندگان انجمن خوشنویسان ایران است. او از سال ۱۳۶۱ در انجمن خوشنویسان ایران فعالیتش را آغاز کرد و ضمن برگزاری کلاس‌های آموزشی به تأسیس انجمن خوشنویسان کاشمر در سال ۱۳۶۲ اهتمام ورزید.

این استاد درباره فعالیت هنری خود می گوید : از فعالیتهای هنری ازحدود ۲۵ سال قبل یکی از خوشنویسان هند بنام احرار هندی همراه با دوستان دیگری که شاگرد ایشان بودند ،با من برای آموزش نستعلیق ارتباط برقرار کردند ،البته از مسابقات بین‌المللی خوشنویسی استانبول “ایرسیکا” که من ۴ جایزه از انجا دریافت کرده بودم میشناختند ،،من سالها به آموزش ایشان و محمد فردوس ،و محمد آرمان و نوشاد پرداختم شاید حدود ۲۰ ، ۱۵ سال ،در سال ۱۳۸۸ یکماهی هند بودم و در همین دوسال قبل سفر دیگری به هند داشتم که با همکاری رایزنی فرهنگی ایران در دهلی در شهرهای اجمیر ،تونک ،حیدر آباد ،دهلی و…ورکشاپ و آموزش داشتم بیش از ۱۲ ورکشاپ برگزار کردم
نستعلیقی که در هند رایج است شکل تحریف شده ای است که بخط اردو شهرت دارد ،اما من سعی کردم که در این سالها نستعلیق ناب ایران را در هند ترویج کنم که نتایج خوبی هم داشته ولی بعقیده من هنوز کافی نیست ،باید استمرار داشته باشد که با کوشش‌ های فردی که تاکنون بوده کافی نیست.
وی همچنین در پایان گفت : باید سازمانهای ذیربط دو کشور بطور جدی حمایت های فرهنگی، هنری شان همراه با برنامه های تدوین شده این مهم را پیگیر باشند.

تهیه وتدوین : کمیته فرهنگی کانون شبه قاره